niedziela, 16 marca 2014

Konfiguracja komputera do pracy w sieci

1.CMD.EXE - Procesor poleceń. Otwiera tekstowe okno konsoli i dokonuje interpretacji wprowadzanych w wierszu poleceń konsoli znaków jako nazw poleceń, programów, plików czy parametrów. Wykonanie polecenia cmd w już otwartym oknie konsoli powoduje uruchomienie w tym samym oknie wtórnego procesora poleceń, który może dziedziczyć środowisko po procesorze pierwotnym. Każdy procesor poleceń można zamknąć wykonując polecenie exit albo klikając na ikonę zamknięcia okna.



2. → ← Ipconfig – polecenie w systemach operacyjnych Microsoft Windows służące do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych. Zwalnia i aktualizuje dzierżawy DHCP oraz wyświetla, rejestruje i usuwa nazwy DNS. Narzędzie pomocne przy wykrywaniu błędnego adresu IP, maski podsieci lub bramy domyślnej. Odpowiednik w systemach UNIX to ifconfig.

Przykłady użycia:

ipconifig - pokazuje skróconą informację o interfejsach

ipconfig /all – pokazuje wszystkie dane interfejsów sieciowych

ipconfig /renew – odnawia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP

ipconfig /release – zwalnia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP

ipconfig / – wyświetla komunikat pomocy

ipconfig /flushdns – czyści bufor programu rozpoznającego nazwy DNS

ipconfig /displaydns – wyświetla zapamiętane tłumaczenia DNS→IP



 3.DHCP - umożliwia dynamiczne przydzielanie adresów (Dynamic Host Configuration Protocol) oraz innych elementów konfiguracji (bramka, maska). Serwer DHCP dysponuje pewną pulą adresów, które przydziela zgłaszającym się do niego komputerom. Technologia ta stosowana jest w przypadku gdy mamy wiele komputerów pracujących niejednocześnie Częściej jednak dynamiczne przydzielanie adresów wykorzystywane jest razem z translacją adresów co pozwala na dostęp do Internetu całym podsieciom, dzielącym jeden numer IP. Jeśli nasz komputer pobiera adres z serwera DHCP to ma dostęp do Internetu ale nie może być serwerem sieciowym, bo jego adres nie jest stabilny



Komunikaty:

ϟ
DHCPDISCOVER – zlokalizowanie serwerów


ϟ DHCPOFFER – przesyłanie parametrów


ϟ
DHCPREQUEST – żądanie przydzielenia używanych parametrów



ϟ
DHCPACK – potwierdzenie przydziału parametrów



ϟ
DHCPNACK – odmowa przydziału parametrów



ϟ
DHCPDECLINE – wskazanie że adres sieciowy jest już używany


ϟ
DHCPRELEASE – zwolnienie adresu


ϟ
DHCPINFORM – zadanie przydziału parametrów (bez adresu IP).


 
Serwer DHCP może dostarczać swoim klientom dodatkowe dane pozwalające na konfigurację sieci. Zostały one opisane w specyfikacji RFC 2132
 
Niektóre z dodatkowych opcji:


adres IP serwera DNS



nazwa DNS



adres IP bramy sieciowej (ang. gateway)



adres broadcast



maska podsieci



maksymalny czas oczekiwania na odpowiedź w protokole ARP



wartość MTU (maksymalny rozmiar pakietu)


adresy serwerów NIS



domena NIS



adres IP serwera SMTP



adres serwera TFTP



adres serwera nazw NetBIOS
  
4. DNS (ang. Domain Names System ) jest systemem serwerów przechowujących dane na temat adresów domen. Dzięki istnieniu serwerów DNS, użytkownicy Internetu mogą posługiwać się adresami WWW w postaci łatwej do przyswojenia (złożonymi z liter i cyfr), gdyż DNS "tłumaczy" je na ciąg znaków rozpoznawanych przez sieć komputerową, czyli na ciąg cyfr. Przykładowo, domena nazwa.pl jest "tłumaczona" na 85.128.128.36 .




5.◂ ◃ ◄  Adres IP (Internet Protocol address) jest unikalnym adresem urządzeń elektronicznych służącym do identyfikacji oraz komunikacji między nimi w sieci komputerowej. Każde urządzenie uczestniczące w sieci np. komputer, router, drukarka sieciowa, internetowy fax mogą posiadać swój unikalny adres. Adres IP zapisany w systemie dziesiętnym skłąda się z 4 liczb od 0 do 255 np.  IP to: 81.4.32.206. Adresy IP są zarządzane przez Internet Assigned Numbers Authority (IANA). IANA przydziela super-bloki adresów do Regionalnych Rejestrów Internetowych, które przydzielają je dla dostawców usług internetowych i firm.


W jaki sposób komputer otrzymuje adres IP?

Urządzenie sieciowe może uzyskać adres IP na dwa sposoby. Adres IP może zostać ustawiony przez użytkownika/administratora sieci lub nadany automatycznie przez DHCP. Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol Server) działający u Twojego dostawcy usług internetowych przydziela adresy IP. Generalnie większość komputerów i urządzeń sieciowych jest ustawiona na połaczenie z serwerem DHCP w celu przyznania adresu IP.
6.Maska podsieci, maska adresu (ang. subnetwork mask, address mask) – liczba służąca do wyodrębnienia w adresie IP części sieciowej od części hosta.



Pola adresu, dla których w masce znajduje się bit 1, należą do adresu sieci, a pozostałe do adresu komputera. Po wykonaniu iloczynu bitowego maski i adresu IP komputera otrzymujemy adres IP całej sieci, do której należy ten komputer.



Model adresowania w oparciu o maski adresów wprowadzono w odpowiedzi na niewystarczający, sztywny podział adresów na klasy A, B i C. Pozwala on w elastyczny sposób dzielić duże dowolne sieci (zwłaszcza te o ograniczonej puli adresów IP) na mniejsze podsieci.






Często można spotkać się ze skróconym zapisem maski, polegającym na podaniu liczby bitów mających wartość 1. Najczęściej spotykany jest zapis, w którym podawany jest adres sieci, a następnie po oddzielającym ukośniku skrócony zapis maski. Dla powyższego przykładu byłoby to: 192.180.5.0/24. Zapis ten jest także zapisem stosowanym w IPv6 (nie stosuje się tutaj pełnego zapisu maski).
Maska podsieci ma 32 bity; jedynki oznaczają prefiks, zera –sufiks.



7.Brama domyślna - W sieci TCP/IP domyślna brama (sieciowa) oznacza router, do którego komputery sieci lokalnej mają wysyłać pakiety o ile nie powinny być one kierowane w sieć lokalną lub do innych, znanych im routerów. W typowej konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie komputery korzystają z jednej domyślnej bramy, która zapewnia im łączność z innymi podsieciami lub z Internetem.

 

Sieci komputerowe

1. Sieć komputerowa- (w skrócie: sieć) – zbiór komputerów i innych urządzeń połączonych ze sobą kanałami komunikacyjnymi. Sieć komputerowa umożliwia wzajemne przekazywanie informacji oraz udostępnianie zasobów własnych między podłączonymi do niej urządzeniami, tzw. "punktami sieci".


2. Przeznaczenie:

Głównym przeznaczeniem sieci komputerowej – ideą dla której została stworzona i wciąż jest ulepszana i rozwijana – to ułatwienie komunikacji pomiędzy ludźmi, będącymi faktycznymi użytkownikami sieci. Sieć umożliwia łatwy i szybki dostęp do publikowanych danych, jak również otwiera techniczną możliwość tworzenia i korzystania ze wspólnych zasobów informacji i zasobów danych. W sensie prawnym, i w pewnym przybliżeniu, użytkownicy sieci komputerowej są również jej beneficjentami.

3.Cechy użytkowe sieci komputerowej:

a) ułatwienie komunikacji między ludźmi - korzystając z sieci, ludzie mogą komunikować się szybko i łatwo przy wykorzystaniu odpowiednich programów komputerowych i oferowanych w danej sieci usług sieciowych. W odniesieniu do sieci Internet należy wyróżnić dwa rodzaje programów i skojarzone z nimi usługi:
  1. klient poczty elektronicznej – poczta elektroniczna,
  2. przeglądarka internetowa – World Wide Web.
b) udostępnianie plików, danych i informacji - w środowisku sieciowym, upoważnieni użytkownicy mogą uzyskiwać zdalny dostęp do danych i informacji przechowywanych na innych komputerach w sieci, jak również sami mogą udostępniać posiadane zasoby.

c) udostępnianie zasobów sprzętowych - w środowisku sieciowym każdy, podłączony do sieci komputer, może uzyskać dostęp do urządzeń peryferyjnych, uprzednio udostępnionych do wykorzystania sieciowego, takich jak np. drukarki sieciowe czy udostępnione pamięci masowe.

d) uruchamianie programów na komputerach zdalnych - użytkownicy mający dostęp do sieci mogą uruchamiać na swoich komputerach programy zainstalowane na komputerach zdalnych. Takich użytkowników nazywa się również użytkownikami zdalnymi,

e) rozpowszechnianie Wolnego i Otwartego Oprogramowania - sieć komputerowa, a w szczególności Internet, stymuluje rozwój i upowszechnianie oprogramowania tworzonego i udostępnianego na zasadach licencji GPL.


4.Składniki sieci komputerowej:
  • hosty – czyli komputery sieciowe, dzięki którym użytkownicy mają dostęp do sieci;
  • serwery – stale włączone komputery o dużej mocy obliczeniowej, wyposażone w pojemną i wydajną pamięć operacyjną i pamięć masową;
  • medium transmisyjne – nośnik informacji, realizujący funkcję kanału komunikacyjnego. Są to kable: miedziane i światłowodowe i/lub fale radiowe;
  • sprzęt sieciowy – koncentratory, przełączniki, routery, karty sieciowe, modemy, punkty dostępu;
  • oprogramowanie – programy komputerowe zainstalowane na hostach, serwerach i innych urządzeniach sieciowych.


5.Topologia sieci komputerowej:

Topologia fizyczna opisuje fizyczną realizację sieci komputerowej przez układ mediów transmisyjnych. Wyróżnia się następujące podstawowe układy:

- gwiazda – komputery są podłączone do jednego, centralnego punktu zwanego koncentratorem lub przełącznikiem;

- gwiazda rozszerzona – posiada punkt centralny i punkty poboczne. Często spotykana topologia dla sieci standardu Ethernet;

- hierarchiczna – struktura podobna do drzewa binarnego;

- magistrala – komputery współdzielą jeden nośnik kablowy;

- pierścień – komputery są połączone pomiędzy sobą odcinkami kabla tworząc zamknięty pierścień, np. token ring;

- pierścień podwójny – komputery są połączone dwoma odcinkami kabla, np. FDDI;

- siatka – sieć rozszerzona o połączenia nadmiarowe. Rozwiązanie stosowane w sieciach, w których jest wymagana wysoka niezawodność działania.



6.Znane sieci:
ARPANET – poprzednik Internetu
ALOHAnet
BITNET
Internet
SIPRNet

Urządzenia peryferyjne - monitor

Monitor- ogólna nazwa jednego z urządzeń wyjścia do bezpośredniej komunikacji operatora z komputerem. Zadaniem monitora jest natychmiastowa wizualizacja wyników pracy komputera.